Maarten van Roozendaal


De zee ligt braaf te wachten
De wind leest een krant
De zon speelt over de duinen
Met de rimpels in het zand

Alsof er niets is gebeurd

Rita hangt de was op
Joost bouwt een schuur
De hond blaft uit gewoonte
Naar zijn schaduw op de muur

Alsof er niets is gebeurd

Het pad loopt naar het dorp toe
De weg loopt naar de stad
Sproeiers in de tuinen
Maken soms het asfalt nat

Alsof er niets is gebeurd

Zwaaien de bomen naar de hemel
En het gras naar het balkon
Blazen pijpen in de verte
Wolken naar de zon
Daar zal men toeteren op de grachten
Daar zal men lachen in het cafe
Daar neemt een jongen op een bakfiets
Oude wasmachines mee

Alsof er niets is gebeurd

Schrijft de dichter een gedicht
Voor de vriendin die hij niet heeft
Loopt een zakenman te pochen
Over wat hij aan de armen geeft
Vertelt de kapelaan een lege kerk
God is het begin
Een huisarts schenkt zichzelf alvast
Een graanjenever in

Alsof er niets is gebeurd

Vallen de grachten door de sluizen
En wie valt doet niet meer mee
De rivier draagt als dommekracht
Het water naar de zee

En die zee blijft rustig wachten
De wind verplaatst een krant
De zon speelt over de duinen
Met de rimpels in het zand

Alsof er niets is gebeurd


Hagar Peeters


Zoals een Romeins leger na een nederlaag
de terugtocht aanvaardde
zo is na elk verlies een terugtocht mogelijk.
Aanvaard die.

Aanvaard niet het verlies
maar de terugtocht die er op volgt
tot in de eigen verschansing
het harnas van het lichaam

tot waar je was
voor het verlorene volgde
en kies iets anders.

Een weg naar Rome.