Geen plichten hebben, geen vaste uren, geen werkelijkheden
Een menselijke vogel zijn
Die halcyonisch zweeft boven de onverzoenlijkheid der wereld -
Zijn nachtelijke brood verdiend met het zweet van andermans aanschijn -
Triest manusje-van-alles
In het Colloseum van tranen,
En antieke comperè, iets gevulder dan Venus van Milo,
In de broosheid der toevalligheden,
En een beetje zon, tenminste, voor de dromen waarin ik niet leef.
