Ze hebben zich vleugels aangemeten:
De kunsten en de disciplines,
En talloze machines;
Maar 't waaien van de wind
Is alles wat men ondervindt.
Henry David Thoreau (1817 - 1862)
De mensen zeggen veel te weten;
Ze hebben zich vleugels aangemeten:
De kunsten en de disciplines,
En talloze machines;
Maar 't waaien van de wind
Is alles wat men ondervindt.
Ze hebben zich vleugels aangemeten:
De kunsten en de disciplines,
En talloze machines;
Maar 't waaien van de wind
Is alles wat men ondervindt.
T.S. Eliot (1888 - 1965)
To arrive where you are, to get from where you are not,
You must go by a way wherein there is no ecstasy.
In order to arrive at what you do not know
You must go by a way which is the way of ignorance.
In order to possess what you do not possess
You must go by the way of dispossession.
In order to arrive at what you are not
You must go through the way in which you are not.
And what you do not know is the only thing you know
And what you own is what you do not own
And where you are is where you are not.
.jpg)
Jan Emmens (1924 - 1971)
Meisje
Op het gezicht van dit meisje trof ik
mijzelf met verbazing aan
in een verouderd lichaam, achter tralies
van rimpels, in een mist van zorg.
Zij was niet mooi, wat men daar ook
soms onder mag verstaan, alleen verlegen
met haar toekomst, mij reeds welbekend.
Ralph Waldo Emerson (1803- 1882)
Success
To laugh often and much;
to win the respect of intelligent people
and the affection of children;
to earn the appreciation of honest critics
and endure the betrayal of false friends;
to appreciate beauty; to find the best in others;
to leave the world a bit better,
whether by a healthy child,
a garden patch
or a redeemed social condition;
to know even one life has breathed easier
because you have lived.
This is to have succeeded.
.jpg)
Marc Tritsmans
ik weet niet wat me overkomt
maar onder de linde sta ik stil
wil mijn lijf niet verder
ik word geroepen maar door wie
en dan pas hoor ik dat ik niet
alleen ben hier: een monotoon
diep zoemen en brommen hangt
als een levende zuil boven mijn hoofd
maar onder de linde sta ik stil
wil mijn lijf niet verder
ik word geroepen maar door wie
en dan pas hoor ik dat ik niet
alleen ben hier: een monotoon
diep zoemen en brommen hangt
als een levende zuil boven mijn hoofd
de geur van lindebloesem heeft ons
allen gelokt maar terwijl ik hulpeloos
en onbegrijpend sta te dralen weten
duizenden
bijen feilloos wat er van hen wordt
verwacht
allen gelokt maar terwijl ik hulpeloos
en onbegrijpend sta te dralen weten
duizenden
bijen feilloos wat er van hen wordt
verwacht
Charles Ducal
Omdat ik geen honger, geen dorst lijd,
een huis heb, een baan, een voorbeeldig gezin,
duizend boeken, van Sade tot Grimm,
gezondheid, een trouwe maîtresse, veel tijd
voor kunst en liefde of wat daarop lijkt,
de wereld kan zien, mijn tuin cultiveren,
duizend gedichten opnieuw kan proberen
een God te zijn in het diepste geheim,
daarom is het dat ik mijn nagels bijt
in een kamer die niet wordt gelucht,
weerloos geworpen in zo veel geluk
dat ik slechts aan mijzelf nog lijd.
