Jacques Prévert



De dorre blaren

Ach, ik had zo graag dat jij het nog zou weten
die dagen toen ik zei: ik zie je graag
Wat was het leven mooi en zoveel beter
en ook de zon scheen heter dan vandaag
De dorre blaren liggen voor het rapen...
Je ziet ik ben het niet vergeten
De dorre blaren liggen voor het rapen
ook de herinneringen en de spijt
de noorderwind heeft alles voortgedreven
de koude nacht in van vergetelheid
Je ziet ik ben het niet vergeten
het liedje dat je zong voor mij

Een lied ons op het lijf geschreven
Jij hield van mij
en ik van jou
En wij zijn bij elkaar gebleven
jij hield van mij
en ik van jou
Maar het leven scheidt zoveel geliefden
van lieverlee
zonder geluid
en de zee wist zachtjes alle sporen
van hen die ooit beminden uit

De dorre blaren liggen voor het rapen
ook de herinneringen en de spijt
Mijn stille liefde was voor jou geschapen
en glimlacht nog als toen en dankt de tijd
Of dacht je soms dat ik je zou vergeten
Je was zo lief ik zag je toch zo graag
Wat was het leven mooi en zoveel beter
en ook de zon scheen heter dan vandaag
Jij was mijn zoetste hartendief
Wat moet ik toch met al die spijt
Het liedje dat je zong voor mij
hoor ik voor eeuwig en altijd

Een lied ons op het lijf geschreven
Jij hield van mij
en ik van jou
En wij zijn bij elkaar gebleven
jij hield van mij
en ik van jou
Maar het leven scheidt zoveel geliefden
van lieverlee
zonder geluid
en de zee wist zachtjes alle sporen
van hen die ooit beminden uit.