Fons Jansen


Mens durf te sterven

De mensen zijn bang dat d'r leven straks stopt
En als er niks nakomt, dan zijn we gefopt
Ontrent het leven
De een gelooft van 'ja' en de ander van 'nee'
'n Derde zegt: "Als er wat is, valt het mee"
Maar achter de dood, daar is een ding een feit
Je bent van een hele hoop angsten bevrijd
D'r valt vrijwel niks te bederven
Mens, durf te sterven

Je voelt: je wordt oud
Je kunt nauwelijks meer mee
Maar je wil er niet aan
Want je hoofd zegt nog: nee
Nou nog niet sterven
Je geheugen verdampt, je voelt je wat stram
Sigaartje, borreltje, kallempjes an
Je kan slecht uit de voeten, je loopt wat gebukt
Ja, je wordt met je neus op de feiten gedrukt
Als je steeds meer geneugten moet derven
Mens, durf te sterven

De meesten van ons leven eigenlijk zo maar wat aan
Alsof ze van d'r leven niet dood zullen gaan
Vergeten het sterven
En komt dan de dood met z'n scherpe zeis
Dan zijn ze verward of compleet van de wijs
Want ze zien 'm als een vijand, die niet werd verwacht
In plaats van een vriend, die allang op je wacht
En die gaarne je gunst wil verwerven
Mens, durf te sterven