ten leste
Ik weet niet welke weg je neemt;
de sterren gaan hun baan ten einde
en straks is mij het dichtsbijzijnde,
het langst gewetene weer vreemd.
Maar wat bestond aan zon en maan
en wisseling van de getijden,
het was alleen opdat wij beiden
elkander niet zouden ontgaan.
Wij worden nu nog slechts door tijd
en ruimte van elkaar gescheiden,
maar sta mij op het eind terzijde
als ik de einder overschrijd.
Wij hebben alles nog te goed
wat ons het leven heeft ontnomen:
uit welke verten ook, wij komen
elkaar ten leste tegmoet.
