Wat je kent
is zo weinig
wat je kent
van mij
wat je kent zijn
mijn wolken
mijn stiltes
mijn gebaren
wat je kent
is het trieste
van mijn huis vanbuiten gezien
zijn de luiken van mijn verdriet
de deurklopper van mijn verdriet.
Maar je weet
niets
hoogstens
denk je soms
het is zo weinig
wat ik ken
van jou
wat ik ken
dus je wolken
of je stiltes
of je gebaren
wat ik ken
is het trieste
van je huis vanbuiten gezien
zijn de luiken van je verdriet
de deurklopper van je verdriet.
Maar je klopt niet aan.
Maar ik klop niet aan.
