Aleksandr Blok (1880 - 1921)

Ik heb u steeds voorvoeld. Na jaren die vervlogen
Draag ik hetzelfde beeld nog in mijn hart.

De hele einder brandt - te helder voor mijn ogen,
En ik wacht stil - in liefde en in smart.

De hele einder brandt, en Uw verschijnen nadert,
Maar ik ben bang: dat Gij verandert zijt,

Dat mij straks Uw gewijzigde gedaante
Tot oneerbiedig wantrouwen verleidt.

Hoe zal ik vallen - o, hoe diep en pijnlijk,
Van mijn fatale dromen niet bevrijd!

Hoe klaar de horizon! En zo nabij het schijnsel.
Maar ik ben bang: dat Gij veranderd zijt.