Al wat geweest is heeft mijn zegen,
Ik had geen beter deel verwacht.
Ach, hoeveel heb ik lief gekregen!
Met hoeveel hartstocht nagedacht!
Geluk en droefheid trokken beide
Door alles heen hun bitter spoor,
Maar liefdesstorm noch wanhoop leidde
Ertoe dat ik het licht verloor.
En jij, die ik nu ook weer kwelde,
Vergeef. Wij horen bij elkaar.
Wat wij elkander nooit vertelden
Werd ik in jouw gelaat gewaar.
De ogen zijn vervuld van aandacht,
En het onrustige gemoed
Vervolgt door sneeuw en koude nanacht
De weg die het vervolgen moed.
.jpg)
