Marc Tritsmans

ik weet niet wat me overkomt
maar onder de linde sta ik stil
wil mijn lijf niet verder
ik word geroepen maar door wie

en dan pas hoor ik dat ik niet
alleen ben hier: een monotoon
diep zoemen en brommen hangt
als een levende zuil boven mijn hoofd


de geur van lindebloesem heeft ons
allen gelokt maar terwijl ik hulpeloos
en onbegrijpend sta te dralen weten
duizenden
bijen feilloos wat er van hen wordt
verwacht