AMBIVALENT
De stilte klemt zich vast
en ongewild
grijp ik het klankbord
van mijn hopen.
Ik speel het ongerijmde lied
en weet de vreugde
te hervatten
in één verrukte toon
die stotend mijn bestaan
doorboort.
De stilte zingt me voor
en ongewild
voel ik me door mezelf
begrepen
